கோணல் | 49 | கவிதை

                        

                                               கோணல்  | 49 | கவிதை

         

 

இயற்கை கோணினால் - இந்த

உலகம் சுற்றுவது நின்றுவிடும்

வளம் கோணினால் - இந்த

வையக செழுமை மடியும்

        கருவறை கோணினால் - அங்கு

        கருவின் உருவகம் சிதையும்

        பள்ளியறை கோணினால் - அங்கு

        படிப்பறிவு சிந்தனை சிதறும்

பெற்றோர் கோணினால் - அங்கு

குடும்பம் சிதைந்து போகும்

இல்லறம் கோணினால் - அங்கு

இன்ப வாழ்க்கை முரியும்

           பிள்ளைகள் கோணினால் - அங்கு

           பேர்சொல்லும் வாரிசு மறையும்

           உறவு கோணினால் - அங்கு

           உதிர்ந்து போகும் உறவு

பணியில் கோணினால் - அங்கு

வேலையில் சீர்மை கெடும்

கடமையில் கோணினால் - அங்கு                                            

கண்ணியம் காற்றில் போகும்

           செயல் கோணினால் - அங்கு

'          கெட்டவை முள்கொடியாக படரும்

           உள்ளம் கோணினால் - அங்கு

           பொய்மை பூச்சூடிக் கொள்ளும்-                        

பெருந்தன்மை கோணினால் - அங்கு

ஆணவம் தலைவிரித்து நிற்கும்

சிந்தை கோணினால் - அங்கு

சிறுமை வந்து சுற்றும்

             முதல்கோணல் செயல்- அங்கு

             முற்றிலும் கோணலாக முடியும்

கோணல் இல்லா மனமாகவும்

                                 கடமையாகவும்

வாழ்வில் பயணித்து வாழ்ந்துவிடு...!

                               

                            

                                      கண்விழியில் நின்றவை